بذر اسفناج پاکان بذر

بذر اسفناج پاکان بذر : اسفناج گیاهی علفی و یکساله از تیره چغندریان میباشد. برگها و ساقه های ظریف اسفناج به طور تازه و یا این که فرآوری شده مصرف میشوند.

ریشه اسفناج از تعداد متعددی ریشه های فیبری جانبی که از یک ریشه اصلی قطور منشا گرفته اند ، درست شده است . ریشه اصلی اسفناج عمیق میباشد .

برگها به صورت متناوب روی ساقه قرار می‌گیرند. برگهای یک بوته همگی یکسان نبوده، اما مشابه یکدیگرند. برگها در رقمهای متفاوت  فرم متفاوتی دارند و

به شکل های تخم مرغی، گرد و  نیزه ای وجود هستند. رقمهایی که  برگهای چین و چروک دار دارند از لحاظ محافظت در انبار مطلوب تر میباشند ،

چون تهویه در آنان خوبتر شکل میگیرد ، اما به سختی  شستشو می شوند.

ساقه در برخی از گونه های اسفناج به رنگ قرمز‌رنگ مشاهده میشود که دلیل آن وجود رنگدانه آنتوسیانین میباشد .

طول بوته اسفناج به ۳۰ تا ۶۰ سانتی متر میرسد .گل های اسفناج به رنگ سبز کم رنگ می باشد.

چون اسفناج مواد غذایی فراوانی دارد کاشت آن امروزه در کل نقاط دنیا رایج گردیده است.

فصل مناسب

زمان گل دادن اسفناج با توجه به زمان کاشت در اکثر مواقع در اواخر فروددین ماه تا اوایل خرداد ماه میباشد . گلدهی معمولااز میان ساقه های بزرگ آغاز گردیده

و به طرف بالا و پایین ساقه ادامه می یابد.

به دلیل اینکه اسفناج یک گیاه روزبلند مى‌باشد، کاشت آن می بایست در فصل بهار و یا پائیز یعنى در روزهاى کوتاه صورت گیرد.

به این ترتیب بذر اسفناج را در مناطقى که داراى زمستان ملایم مى‌باشند مانند نقاط جنوبى کشور‌ایران به تدریج از وسط پائیز تا اوایل اسفند مى‌کارند .

اسفناج بهاره را مى‌توان در اواخر فصل‌زمستان از جمله در اسفند ماه به مجرد مساعد شدن هوا کاشت. در خصوص اسفناج پائیزه یعنى محصولى که بایستی در پائیز برداشت گردد،

نباید زودتر از وسط مرداد و دیرتر از میانه شهریور کاشت، چون در شکل نخستین امکان به‌گل رفتن در طول روز بلند زیاد میباشد و در شکل دوم ممکن میباشد به ‌موقع قابل برداشت نشود.

خاک مناسب :

اسفناج در خاک های شنی لومی به خیلی خوب رویش می نماید و تا حدودی مقاوم به شوری میباشد ، البته به اسیدیته خاک حساس است. PH مناسب در بین ۵/۶ تا ۸ متغیر میباشد.

اسفناج در ماههای خنک سال کاشت می‌گردد، بنابراین تعرق آن کم بوده و در نتیجه نیاز آبی آن کم میباشد.

کوددهی مطلوب :

مقدار کود لازم حدود ۲۵ تن کود دامی ، ۱۹۰-۵۰ کیلوگرم نیتروژن و ۸۸ کیلوگرم فسفر و پتاسیم در هکتار میباشد. یک سوم نیتروژن و تمام فسفر و پتاسیم پیش از کاشت مصرف می‌شود.

معمولا” کودهای نیتروژن سبب ارتقاء تولید اسفناج زمستانه میگردند ، چون دماهای پایین سبب کاهش نیتریفیکاسیون می گردند. زیرا حدود دوسوم بیوماس

کل در یک سوم پایان دوره رشد گیاه ایجاد می گردد ، تغذیه اسفناج بایستی در‌این زمان با دقت بیشتری شکل گیرد.

تکثیر:

اسفناج به راحتی بوسیله بذر قابل تکثیر و رویش میباشد برای این که جوانه های بذر اسفناج سبز شوند، می بایست رطوبت خاک بالا باشد. در‌این هنگام میزان آبیاری را زیاد نمائید.